Jest to zasada generalna, od niej mogą istnieć wyjątki ale tylko przewidziane w ustawie i mogą dotyczyć tylko określonych zawodów. Zawód lekarza nie tylko nie jest objęty takim wyjątkiem ale należałoby przypisać do niego wręcz odwrotną rolę. Dotychczasowa organizacja systemu ochrony zdrowia dążyła do wykorzystywania potencjału zawodowego lekarza poprzez możliwość jego zatrudniania w wielu podmiotach, co niewątpliwie działało na korzyść pacjenta i tych podmiotów, a także całego systemu poprzez uzupełnienie wciąż brakujących specjalistów.
W związku z powyższym Okręgowa Rada Lekarska apeluje o niewykorzystywanie narzędzi prawa pracy ograniczających swobodę wykonywania zawodu lekarza. Dyrektorzy szpitali mający władztwo kierownicze nad pracownikiem (lekarzem) nie powinni nadużywać instytucji „zakazu konkurencji” jedynie dla osiągnięcia celu jakim jest kontrakt z NFZ.
Jeżeli natomiast takie działania są niezbędne w celu zabezpieczenia bytu danego podmiotu, nieodzowne jest podjęcie równoległych działań zabezpieczających byt lekarza poprzez zapewnienie mu właściwej rekompensaty w utraconych zarobkach.